Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

when the music is over......

WHEN THE MUSICS OVER……………………

Όλα ξεκίνησαν από τη μετανάστευση των νέγρων από τη Νότια προς τη Βόρεια Αμερική, η οποία έφερε μαζί της πολλά κοινωνικά και πολιτιστικά

στοιχεία της κουλτούρας τους.

Ένα από αυτά ήταν η μουσική τους έκφραση. Όντας σκλάβοι στο Νότο και με το ρυθμό ο οποίος χαρακτηριζόταν από την παραδοσιακή τους αφρικανική μουσική γέννησαν τα work songs,κυρίως δηλ. τραγούδια δουλειάς τα οποία έμμεσα κατέκριναν τα αφεντικά τους. Όταν λοιπόν ήλθαν σε επαφή με τους λευκούς στο Βορρά και τη χριστιανική τους πίστη, επηρεάστηκαν από αυτή και δημιούργησαν τα Gospels(ύμνοι που τραγουδούσαν στις εκκλησίες τους, καθώς απαγορευόταν να συμμετέχουν στις εκκλησίες των λευκών.)

Ο συνδυασμός των Gospels και των work songs δημιούργησε τα Blues στις αρχές του 1900, από το blue, το χρώμα της θλίψης, καθώς εξέφραζε το παράπονο μιας καταπιεσμένης φυλής. Πολύ συχνό είναι το ειρωνικό –κομμικό- στοιχείο στα κομμάτια , με ιδιαίτερη έμφαση στο συμβολισμό της γυναίκας ως κάτι όμορφο ή άσχημο, καλό ή κακό, έως και την κοινωνία την ίδια. Αξιοπρόσεκτη είναι η συμβολή του Robert Johnson στη μέχρι τότε Blues καθώς εισήγαγε κάτι πιο ανορθόδοξο και αιρετικό , αν και εκείνη την εποχή κατηγορήθηκε έντονα από την ίδια του τη φυλή.

Στα μέσα των 20’s , οι bluesmen που έπαιζαν στους οίκους ανοχής της νέας Ορλεάνης άρχισαν ναι παίζουν κάτι πιο πολύπλοκο και πολυρυθμικό, γεννώντας έτσι τη jazz. Μερικά χρόνια αργότερα, αντίστοιχες μορφές της Blues , όπως η soul , κάνουν την εμφάνιση τους. Η Blues γίνεται παγκόσμια γνωστή καθώς έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο ρεύμα ηλεκτρικών bluesmen, καθώς μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν κυρίως κλασσικές κιθάρες ή και ότι άλλο μπορούσαν να βρουν, από κατσαρόλες μέχρι σκουπιδοτενεκέδες. Άξιος αναφοράς είναι ο ήχος της φυσαρμόνικας σε αυτή, ο οποίος είχε μείνει από τα χρόνια της σκλαβιάς όπου έπρεπε να φτιάχνουν μικροσκοπικά όργανα για να μην τα βρίσκουν τα αφεντικά τους ( κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί στην Ελλάδα με το μπαγλαμαδάκι). Η μέχρι τότε παραδοσιακή αμερικάνικη λευκή μουσική , η country, έρχεται σε επαφή με την Blues, με την δεύτερη να γεννά το rock nroll (blues had a son and they named it rock n roll) 20 χρόνια αργότερα. To rock n roll κάνει θραύση στην Αμερική και στη συντηρητική κουλτούρα των λευκών, καθώς ο αυθορμητισμός και η επαναστατικότητα εισχωρεί στις γενιές τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν ο Chuck Berry, o Elvis Presley, o Johnny Cash και o Jerry Lee Lewis.

Αρχές του 1960 και ο πολιτικός στίχος, κυρίως αντιπολεμικός, κάνει την εμφάνισή του, καθώς αρχίζει ο πόλεμος στο Βιετνάμ. Όλοι ασχολούνται με αυτό και αρχίζουν να δημιουργούνται ξεκάθαρα πολιτικά ρεύματα. Ο ρατσισμός απέναντι στους νέγρους εκφράζεται με κοινωνικές αδικίες και φυλακίσεις, οι οποίες καταδικάζονται σύσσωμες από όλο το καλλιτεχνικό στερέωμα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν φιλελεύθερες τάσεις και κινήματα. Στα μέσα των 60’s το κίνημα των hippies κάνει αισθητή την εμφάνισή του. Εκατομμύρια άνθρωποι βγαίνουν στο δρόμο απαιτώντας ειρήνη, σεξουαλική απελευθέρωση και αμφισβήτηση σε κάθε συντηρητική νόρμα γενικά. Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό έρχεται να ταυτιστεί και με τα κοινωνικοπολιτικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει όλος ο πλανήτης. Την κατάσταση αυτή έρχονται να αποτυπώσουν στη μουσική τους συγκροτήματα όπως οι Doors, οι Beatles και οι Stones(και πάρα πολλοί άλλοι εξίσου σημαντικοί). Όλες αυτές οι ζυμώσεις είχαν ως αποκορύφωμα το ξέσπασμα του 67-68 με απόγειο το Μάη του 68 στη Γαλλία. Το μεγαλύτερο μουσικό γεγονός της περιόδου είναι το Woodstock ένα χρόνο μετά, όπου hippies εισέβαλλαν σε περιφραγμένο συναυλιακό χώρο για να παρακολουθήσουν τα αγαπημένα τους συγκροτήματα (τσάμπα φυσικά), σε τρεις μέρες συνεχούς μουσικής και ειρήνης. Επίσης, στο τέλος της δεκαετίας γίνεται ξεκάθαρη πλέον η μουσική απελευθέρωση καθώς έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλά είδη. Αναφορικά: psychedelic rock (Pink Floyd, Jimmy Hendrix), ένα πρώτο είδος punk το garage rock (MC5, The Sonics), surf music (Beach Boys), Folk rock (Bob Dylan, Neil Young), Progressive rock (Jethro Tull, Rush, Yes) και φυσικά, άλλα πολλά.

Dead Kennedys, circa 1980 Οι βάσεις που δόθηκαν την προηγούμενη δεκαετία δημιούργησαν ένα νέο πολύ δυναμικό είδος, το Hard Rock. Μπόρεσε να εκφράσει σαφή αντίδραση στο κατεστημένο, συσπειρώνοντας πολύ κόσμο. Το πρότυπο που έδινε ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το κλασσικό αγγλικό πρότυπο. Αυτή η μουσική έγινε τρόπος ζωής, με εμφανή κατάλοιπα του κινήματος των hippies, το οποίο είχε αρχίσει προ πολλού να φθίνει (sex, drugs & rock n roll). Ισχυροποιείται η παγκόσμια underground σκηνή από την οποία βγαίνουν και τα μεγαλύτερα συγκροτήματα , ενώ η ίδια θέτει πιο ανατρεπτικό περιεχόμενο. Στον ίδιο χώρο κινείται και το punk για το οποίο υπήρχαν ήδη πρώτα δείγματα και ακολουθούν οι Clash, Dead Kennedys, Sex Pistols με καυστικότατο πολιτικό στίχο. Παράλληλα, έκαναν την εμφάνισή τους και πιο παραδοσιακά είδη όπως η reggae, με το γνωστό χαλαρό ύφος της αλλά και με έντονα μηνύματα απελευθερωτικού χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, ο Bob Marley κατάφερε να παγκοσμιοποιήσει τα μηνύματα αυτά.

Στα 80’s δημιουργούνται νέοι πιο ηλεκτρονικοί ήχοι, εμφανίζεται το synthesizer, και τα μουσικά ρεύματα της δεκαετίας του 70 μετατρέπονται είτε σε πιο σκληρά (thrash), είτε σε πιο στυλιζαρισμένα (glam). Επίσης, στα τέλη της δεκαετίας εμφανίζεται η grunge(Nirvana), χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο, αλλά με μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Η μουσική πάντα σκιαγραφούσε τις εκάστοτε κοινωνικές τάσεις και είναι εμφανές πως με το πέρασμα του χρόνου το σύστημα κατάφερε να την ενσωματώσει, εμπορευματοποιώντας την,και να τη χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Ειδικά τα ρεύματά αυτά που ήταν πιο επικίνδυνα λόγω του αντικομφορμισμού τους, όπως αυτά των 60΄s & 70’s. Η Blues πέθανε με τους τελευταίους bluesmen στις αρχές του 70, ενώ λίγα δείγματα έμειναν στα rock solos όπως και σε λίγους λευκούς ευρωπαίους bluesmen( Garry Moore). Η Jazz έγινε πλέον η πανάκριβη μουσική της ΄΄κουλτούρας΄΄, μακριά από την καταγωγή της, με ταξική απόχρωση. Το κίνημα των hippies έσβησε μαζί τους, καθώς τους έστρεψαν σε σκληρά ναρκωτικά. Η rock έπαψε να είναι μουσική που αμφισβητεί και απλά απέφερε μεγάλα κέρδη στις εταιρείες που την προωθούσαν κυρίως με το metal των 80’s, με ελάχιστες εξαιρέσεις συγκροτημάτων που προσπάθησαν να σταθούν αντάξια της ιστορίας της. Τέλος το punk χρησιμοποιήθηκε ως χώρος εκτόνωσης πια, ομαλοποιώντας τις έντονα κοινωνικά αντιδράσεις. Αυτό το οποίο έμεινε αγνό και συνεχίζει αναλλοίωτο σε βάθος χρόνου, είναι οι underground σκηνές, καθώς δεν ήρθαν σε επαφή με τις λογικές των πολυεθνικών και των δισκογραφικών εταιρειών.

Φυσικά και αυτό είναι μία μόνο πτυχή της ιστορίας της μουσικής και πως

τελικά επηρέασε και διαμόρφωσε συνειδήσεις προς κάθε κατεύθυνση…

to be continued…

TURN OUT THE LIGHTS………..

Δεν υπάρχουν σχόλια: